- (s)tracić władzę nad sobą
- (по)теря́ть самооблада́ние
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
tracić – stracić panowanie [władzę] nad sobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać panować nad swoimi emocjami (zwykle negatywnymi); tracić kontrolę nad swoimi reakcjami, odruchami itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po tym, co usłyszałam, straciłam władzę nad sobą. Ktoś z wolna tracił panowanie nad sobą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
władza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawo rządzenia, rozporządzania kimś, narzucania komuś swojej woli; panowanie, rządy nad kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władza najwyższa. Władza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień